Gecenin rengi siyah,
Düşlerimin rengi mor,
Hasretin rengi simsiyah,
Gözümü yoruyor…
Bakışların zeytuni, dudağın şeker,
Yanında bir fincan mutluluk ver…
Unutma,
Sensiz ateşlerde olduğumu,
İçimde alazlanan toy sevdalarla,
Unutma,
Gözlerimin uykusuz,
Gecelerimin, sensiz ruhsuz kaldığını,
Unutma…
Deli mavi sevdalara sal beni,
Okyanus kadar dalgalı, hırçın,
Martılar kadar özgür,
Bebek kadar masum, temiz.
Dünyanın son gününe kadar sürsün,
Sevgimiz…
Atalım bir-bir boşalan kadehleri körfezden suya,
Bir biz kalalım en lacivert geceyle baş başa,
Dünya dalsın uykuya…
Yakamozlar aydınlatsın kumsalı,
Yıldızlar kaysın denize gözlerinden,
Bir büyük aşk masalı doğsun,
Sessiz ve derinden…
Düşerken sevgisizlik uçurumlarına,
Son anda uzat elini parmaklarımın ucuna.
Kırılsın zamanın çarkında tüm acılar,
Serinletsin içimi gözlerindeki pınar.
Kalmasın düşlerde “mutluluk” denen özlem,
Gecenin en derin yerinden bana seslen.
Çiğler düşsün gönül bağımdaki güllere,
Ben düşeyim, aşkımız düşmesin dillere…
Senle dolu günlerin her anında huzur var,
Gölge etmesin aşkıma, sensiz arzular…
Aşalım gel beraber bütün engelleri,
Sahilde sevda kokuları sarsın her yeri.
Sökülür gibi olur bazen kalbim yerinden,
Gecelerim ağlıyor sensiz kederinden.
Buğularla adını yazarım hep cama,
Melek gibi süzülür girersin rüyama.
Dağ dağa kavuşmaz ama kavuşur elbet seven,
Sana selam gönderiyorum yedi tepeden.
Bırak hasretleri, küf tutsun gurbette,
Dünyada kavuşamazsak, bekliyorum cennette…
Murat Nail Güney
05.05.2009 İstanbul
Kayıt Tarihi : 7.5.2009 01:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İstanbul efkarları işte...Antalyamı özlüyorum, Bodrumu özlüyorum... İstanbul unutmuş bizi onsuz geçen yıllarda.Ne o beni sevebildi ne ben onu.Rüyalarımın şehrini kabusa çevirmeyi başarmışlar, yazık...İstanbul anıların kalıntıları altında kalmış...Koca bir mahşer yeri yaratmışlar dünyanın en güzel şehrinin yerine...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!