Gönlüme düşeli sevdanın narı
Ateşim kendime külüm kendime
Sevdan la yanalı unuttum arı
Kahırım kendime zulüm kendime
Elimden elini çektin çekeli
Bir garip hallerde oldum ben deli
Yüreğe köz oldu sevdanın yeli
Ateşim kendime külüm kendime
Yar olan sözünden ebedi dönmez
Üstüne kar yağsa bu ateş sönmez
Sana sitem etsem dillerim dönmez
Kahırım kendime zulüm kendime
Gönlünden gönlüme hasret akarken
Gözlerin ellere aşkla bakarken
Sevdanın ateşi beni yakarken
Kahırım kendime zulüm kendime
Firariyim yürek anlamaz sözden
Uzak dursa bile silinmez özden
Kor olup tutuştu bu yürek közden
Ateşim kendime külüm kendime
Z,Eylem Yıldırım/Ozan Firari/14/06/2014/İzmir
Zöhre Eylem YıldırımKayıt Tarihi : 14.6.2014 19:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!