Gönlüme düşeli sevdanın narı,
Ateşim kendime, külüm kendime.
Sevdanla yanalı unuttum arı,
Kahırım kendime, zulüm kendime.
Elimden elini çektin çekeli,
Bir garip hallerde oldum ben deli.
Yüreğe köz oldu sevdanın yeli,
Ateşim kendime, külüm kendime.
Yâr olan sözünden ebedî dönmez,
Üstüne kar yağsa bu ateş sönmez.
Sana sitem etsem dillerim dönmez,
Kahırım kendime, zulüm kendime.
Gönlünden gönlüme hasret akarken,
Gözlerin ellere aşkla bakarken,
Sevdanın ateşi beni yakarken,
Ateşim kendime, külüm kendime.
Firariyim; gönül anlamaz sözden,
Uzak dursa bile silinmez özden.
Kor olup tutuştu bu yürek közden,
Kahırım kendime, zulüm kendime.
Z,Eylem Yıldırım/Ozan Firari/14/06/2014/İzmir
Ozan Firari Zöhre Eylem Yıldırım Ozan FirariKayıt Tarihi : 14.6.2014 19:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!