Sevdanın kollarında ölmek

Zamanın rüzgarı hep sert esti bizim için
Günler karanlıklara gebe
Karanlıklar, fırtınalı yağmurlara
Biz'mi geç kaldık, yoksa zamanımı hızlıydı hiç bilemedik
Bir an bile dönüp bakmadık ardımıza
Önümüzde sisten bulutlar
Korkularımıza hep yenik düştük
Bu alemde sevgiliydik, kardeştik, eştik
Sabredemedik bekleyemedik ahireti
Sırat köprüsünü kendimize yol eyledik
Sevdalarımıza kurşun sıktılar
Umutlarımız zindanlarda hapis
Hayallerimizin boynunda yağlı ilmek
Ölümün en güzelidir sevdanın kollarında ölmek