Sevda, adı duyulduğunda bile yürekleri titreten bir kelime,
Öyle bir his ki, göğsünde büyür de büyür, taşar taşar.
Bir damla su gibi başlar belki, ama ardından sel olur,
Ve sen, o sele kapılır gidersin, bilmeden nereye sürüklendiğini.
Bir bakışta yakalar seni, bir gülüşte hapsolursun,
Zaman durur, dünya sessizleşir, bir tek onun sesi kalır geride.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta