Uludağ’ın bedenini saran
Beyaz bir gelinliktir
Zaman…
Duvağı başından
Hiç ayrılmayan.
Gönül evimin
Tek mihmanı
Hüzünler,
Savurur saçlarını
Gün batımı
Akşamlarında
Hoyrat rüzgarlara
Güneş,
Bulutların arasından
Merhaba derken
Bir uhrevi his kaplar
Tüm varlığımı
Ve
Doruklarda yaşanır
Sevdanın hası…
...türkmenkızı...
Hatice Türkmen YurtsevenKayıt Tarihi : 16.6.2016 17:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!