Sevdanın Gölgesinde... Şiiri - Ercan Keskin

Hayallerim var benim yere göğe sığmaz
Gönlümdeki yanardağ sensiz etkinleştikçe
Yüreğimde kızıl kor aşklar yandıkça sönmez
İçim taşar bazen lav misali püskürdükçe

Sen aşkın en saf hali altın gibi parlayan
Ruhun bunalsa da hep esenliğe çıkan
Bana şiirlerin en güzelini yazdıran
Esin perimsin benim düşlerim renklendikçe

Bırakırken kendimi sevdanın sularına
Menevişli denizin dipte yansımasına
Gönlümde izi kalan eski hatırasına
Yaşlı gözlerle ah ederek dalıp gittikçe

Nereden başlasam nasıl anlatsam sevgimi
Hangi yolu izlesem nedir aşkın gizemi
Leyla Mecnun olsa da anlar mı ki derdimi
Kalbimde saklı sevda yarası depreştikçe

Hayallerim var benim dizelere sığar mı
Dert yumağı gibidir ördükçe hafızamı
Düşle gerçeğin karıştığı güneş tayfı mı
Rengini arar deli gönül seni sevdikçe

Seninle aşkı yeniden tanımlamak gerek
Değişmezleri sevgi saygı kabul ederek
Değişkenleri ise hep göreli bilerek
Özveriyle aşka sevdaya gönül verdikçe

Aşk tenden ayrılıp can olmadıkça ne çare
Yanılsamanın esir aldığı beden zerre
Kadar değişmez bilmek gerek bir kere
İki gönül denk düşmez biri istemedikçe

Aşkımı arıyorum sevdanın gölgesinde
Yüreğimin en tenha en hassas bölgesinde
Ben buldum fakat sevgilim aşkın neresinde
Yakınımdan geçmez yörüngemde dönmedikçe

Ben aşkımı laf olsuna feda etmem hiç asla
Çaresiz kalsam bile gözlerim dolu yaşla
Sevmesini bilenler sevmeyene kıyasla
Daha anlamlı yaşar diye hep düşündükçe

Hayallerim var benim yere göğe hiç sığmaz
Gönlümdeki yanardağ sensiz etkinleştikçe
Yüreğimde kızıl kor aşklar yandıkça durmaz
İçim taşar bazen lav misali püskürdükçe