Ucu yanık resmimi yırt at! Unut ismimi,
Kirlenmesin kirpiğin, tozumla bırak beni!
Ne gönül ver ne de an, aşk’a ırak cismimi,
Sana yalan hülyalar, özümle bırak beni!
Desem ne çare?
Seni yazıp seni çiziyorum bu kuytularda!
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Gülce'ye ne yazılsa yakışıyor. yeter ki kalem kavi olsun böyle. Geniş bir yelpaze Gülce'nin diğer şansı olmalı. Bize tebrik etmek düşer.. Selam ve saygı ile.
Bir kez 'biz' olabildikten sonra tekrar birleşenlerine ayrılabilecek en zor sözcük 'biz'...
Bu içten çığlık gibi şiir de bunun kanıtı işte ...
Kutluyorum sayın Refika Doğan, güzel çalışmanızı...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta