Sevdanın dili. Şiiri - İshak Özlü

Seni düşündüm
Hayalimde bir terazi ve kefelerinde biz,
Sende biliyorsun,
Kalbimden kalbine akan gizli pınarı.
Öyle bir pınar ki;
Sevdaya dair ne varsa içinde,
Biliyorum kalbine ulaşıyor ve sendekileri alıp geri dönüyor.

Ellerin ellerime bir karış mesafede,
Tut diyor deli gönül tut sıkı sıkı tut.

Gözlerin ah o gözlerin
Onlarda eriyip sana aktığımı,
Sende yok olduğumu biliyorsun.

Kelimeler,
Kelimelerin bunca sıkıntı çekeceği,
Kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi.
Onları adeta ameliyat ediyor,
Steril sandıklarda muhafaza ediyor ve,
40 elekten geçirip sana gönderiyorum.

Sen oluyorum,
Senin gözlerinle bakıyor,düşüncelerinle dalıyorum
Önümde aşılması zor yüce dağlar.
Ben oluyorum,
Onlarca açılmayı bekleyen kilitler,
Yıllanmış paslı kilitler.
Kiminin anahtarı bile kaybolmuş.

Sonra ellerin uzaklaşıyor,
Uzansamda tutamayacağım kadar.
Sonra gözlerin beni bana geri veriyor.

Sana olan sevdamı,
Kelimelerin azlığından,
Duygularımın yeşermediğinden değil,
Açamadığım asma kilitlerden,
Aşamadığım ulu dağlardan dolayı,
Dudaklarım ve dilim hapis tutuyor.

Biz konuşamasakta,
Biz yazamasakta,
Birileri yaşamış,birileri yazmış,
O birilerinden biri bazen sen,bazende ben ne farkeder,
Sevdanın dili aynı değil mi?