Gönlüm, kuru bir yaprak gibi düştü;
sürükleniyor, nefsinin hevesine.
yıllara dur diyemeden,
koşturdum sevdanın, hep o, coşkulu sesine.
Yar, suyum oldu, tuzum oldu;
aşk soframda yoğurduğum,, somun ekmeğine
onsuz, yaşamak mümkün değil;
muhtacım her an, bir solukluk nefesine
Kayıt Tarihi : 6.11.2014 18:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!