Sevdanın Büyüsü Şiiri - Özgür Yılmaz 2

Uzaklar da yalnızlık
Karanlık gece, sabah olmak bilmez.
Eskilerden gelen bir rivayet,
Aşk adına işlenmiş nakışlar,
Anadolu da susuz tarla.
Ak deniz de ufuk çizgisi,
Gece kuzey yıldızı ışıltılı,
Ve yalnızlık yürekte…
Sıla ya bir yarım gün uzaklık,
Asıl olan mesafesi değil aşkın,
İç yakan, sevdaya uzaklık…
Anka uçar Kaf dağına,
Anlatır dedem korkut,
Hikâyelerin hepsini karanlık gecede
İçim titrer korkudan.
Uykum kaçar
Karanlık daha bir ürkütür bedenimi
Oysa metrisin önünde kalan sevda uzak,
Mamak da sessizlik hâkim
Yürek de korkular…
Başaklar boy vermiş Konya ovasın da
Toroslar’a inat göğe değercesine
Uzanan ferikler taneye dökmüş ömürlerini
Hırıltılarıyla yaklaşır biçerdöver.
Korku onları da sarmış,
Karma karışık duygular içinde yürek,
Sevdalara çalan türküler misali…
Hep varsın uzaklarda.
Binlerce gelincik arasından
Sıyrılan yüreğin, beraberinde poyrazlar
Getirdiği koku, aşkın kokusu
Dedim ya asıl olan sevdanın büyüsü
Yakamozlarda, yalnızlık da olsa hayat
Medcezirler de buluşuruz
Şavkı vurduğunda ayın yüreklere
Sevda türkümüzü söyleriz hep birlikte