Sevdanin Böylesi Şiiri - Bülent Demir

Ey yaban gülüm
yaban ellerinde ocagina düstüm
kör kuyudayim üzerim islak
iskencelerdeyim, mahpuslardayim, acilardayim

Ey yaban gülüm
yildizlar uzakta
sabahlar uzakta
uzakta memleket
sen uzaktasin
simdi benden ayri
yüregimden ayri
sevincimden ayri
kederimden ayri bir konaktasin

Ey yaban gülüm
körpe filizim
kizil saçlim
çoban yildizim
kadinim, kisragim, canim
mutluluga ramak kala
tam seytanin bacagini kirmak üzereyken
tam dananin kuyrugu kopuyor diyecegimiz anda
neden ayrilik soktun araya
neden dert ektirip
keder biçtirdin bana

Ey yaban gülüm
kizil saçlim
al yazmasina kurban oldugum
gel kurtar beni bu acidan
kurtar beni bu sancidan

Yoksa ölürüm
yoksa ardimda bir birakirim
voltalarda salladigim
bir gümüs tabaka birakirim
içinde bir cigara birakirim
yoksa sevda ugruna kurutulmus bir çiçek birakirim siirimin arasinda
ve alir basimi giderim
herkesin bir gitmek zotunda oldugu
o meçhul ve ebedî diyara

Sen gelmezsen verdigin beyaz toka kefenimi süsler
ve beni ölüm gögüsler

Ey yaban gülüm
körpe filizim
kizil saçlim
çoban yildizim
kadinim
kisragim
canim

Bir zamanlar bir yigit vardi
filinta gibiydi
gözü pekti
mangal yürekliydi
bir vefasiza gönül verdi
eriyip gitti dedirtme

Yüregimi kusatma altina almisken
hatta feşetmisken
beni böyle birakma

Birakma beni Yaban Gülüm