oysa ki pembe çizgilerden örülmüştü hayatımız
ve mavi denizlerin aykırı balıklarıydık
serin göllerin hırçın dalgaları..
biz hiçbir zaman ben olmadık
ikimiz de aynı yastıkta yaşlanmadık mı
benim sevgim bu kadar çirkin miydi
adam, adam olmak için savaşmış ya
hani dağlar birleşip aramış ya
kalbin unutsa bile gülen gözlerin unutur mu beni
şimdi yaz bu sözlerimi bir yere
zamanı gelince okursun şunu da unutma
hiçbir zaman
benim sevgimle var oldun benim sevgimle yok olursun...
Kayıt Tarihi : 9.7.2008 13:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!