Sevdanı Söylemeye Şairmi Olmalı

Gönlüm huzurlarda,bahar yaklaştı,
Çiçekler tomurcuk bu sabah vakti.
Güneş sımsıcak içimi ısıtır,
Aşkın gönlümde bu şafak vakti.
Yollar uzak olsa ayırmaz bizi,
Yıllar zor geçsede yıldırmaz bizi,
Aşkın tutkusu sardıkça bizi,
Sevdan dillerimde bu hazan vakti.
Aşkını yaşadım yıllarca seninle,
Aradan geçsede bunca çilenle,
Her şafak vaktinde esen yellerde,
Sevdamız göklerde yıldızlar vaktidir.
Aşkı anlatmaya alim mi olmalı,
Kalemi tutmaya yazarmı olmalı,
Sevdayı söylemeye şair mi olmalı,
Şimdi tüm bunları anlama vakti.
Sesin titremesi neye işaret,
Yüzün kızarınca var mı ihanet,
Ellerin terleyince neye alamet,
Şimdi tüm bunları anlama vakti.
Saçlarında aklar pekte çoğalmış,
Gözlerinin feri hiçte kalmamış,
Ayağını sürüyüp dizin tutmazmış,
Şimdi vuslat çağına ulaşma vakti.
Dilinde keşkeler pekte çoğalmış,
Pişmanlıklar kapından hiç ayrılmazmış,
Son gemin limandan ayrılacakmış,
Şimdi bu gemiye binmenin vakti...