Sevdanı Gecenin Gergefine Yıldızladım Al ...

Hazan mevsimi
Hüznüme renk oldun
Dökülürken yapraklarım

Ey kalbin gören gözü
Tüm tatların özü
Sen ki
Benliğin ateşlerde yanışı
Sen ki
Ölümlünün
Sonsuzluğa kanatlanışı
Sen ki
İnsanın Tanrı’yla arasında
Bir karış kalışı
Sen ki
Kaderin sarpa sarışı
Aklın ipe dolanışı
Sen ki
Yüreğin atlanıp pusatlanışı

Ey bizi
Dinden imandan çıkarıp
Dillere düşüren sevda
Ey yaşama anlam katan sevda
Sen ki
Gönlün gülüşü
Baharın gelişi
Zulmün ölüşü
Sen ki
Mutluluğun gözyaşı
Tapusu
Cennetin Yedi kapısı
Ve sen ki
Kışları yaz
Yokuşu düz
İnsanı sınır tanımaz eden sen
Seni
Ebemkuşağı renginde
Çiçekledim
Nefesini
Dağ rüzgârlarıyla kekikledim
Sesini
Şirin hecesine
Yaşamın her harfine ekledim
Dalında sürgünün olsun
Seni
Gecenin gergefine yıldızladım
Al ört başına
Yorganın olsun

M. NAZİK
17.10.2006
MERSİN