Sevdana Zincirlendim Şiiri - Özhan Erdem

Dört duvar yalnızlıklar yaşıyorum,
Pencereler ardında ayrılıklar,
Kapanır suratıma umut denen kapılar,
Dost dediğin dipsiz kuyu, dibi kuru,
Taş atarım ses gelmez, içim yanar su vermez,
Saatler hep sensizliği vurur gün boyu,
Geceler her gece biraz daha koyu,
Sen diye dinlerim gecelerin sessizliğini,
Seni görmek için bakarım aynalara,
Sonu sana çıkacak diye çıkarım yollara lâkin
Sonu hep hüzün kokan anılara çıkar o yollar,
Bir iki yaprak karıştırırım en sevdiğin kitaplardan,
Bizi anlatan satırları okurum ister mutluluk olsun, ister ayrılık,
Bazen en sevdiğimiz parçayı dinler, eşlik ederim,
Besteler kaybolur, ezgiler uzaklaşır gider seninle,
Bazen sayfa bulamam halimi yazacak, bazen kelime,
Bazen kara kilitler vururum seni anlatacakken dilime,
Bir de fotoğrafını aldım mı elime,
Çeker giderim bilmediğim yerlere,
Sen inanma bana, dedim ya aslında ben,
Dört duvar yalnızlıklar yaşıyorum,
Pencereler ardında ayrılıklar,
Kapanır suratıma umut denen kapılar,
Aslınsa ben hiçbir yere gidemem,
Demir attım limanına, sevdana zincirlendim,
Olmasa da yolcum, gelenim ve gidenim.