Sevdana yandım Şiiri - İsa Yıldıran

Bende bu dünyaya geldim geleli,
Bir tek seni sevdim sana inandım.
Güzel yüzün gönle düştü düşeli,
Yalnız sende kaldım, sevdana yandım.

Neyini seveyim yalan dünyanın?
Bağrıma bastığım sen olmasaydın,
Hatırı olur mu, canın cananın?
Ela gözleriyle bakan sen olmasaydın.

Ardıma bakmadan göçüp giderdim,
Sevgili yanımda sen olmasaydın,
Bu dünyada ben neler eylerdim?
Aşkına yandığım sen olmasaydın.

Sevdiğin güllere konmak isterdim,
Dokunduğun, sevgiyle bülbül olsaydım.
Basıp geçtiğin bir taş olmak isterdim,
Aşkınla yuvarlanan bir taş olsaydım.

Ateş böceği gibi oduna geldim,
Sana yaklaşınca taşa tuttular beni,
Ateşinde kavrulup yanmak istedim,
Kanadım kırdılar saldılar beni.

Yazmadıysa Rabbim Levhi Mafuzda,
Sana gelemem aşkımdan yansam,
Kavuşmamız belki ahir zamanda,
Aşkınla ölüp de kabire konsam.

Yok ise kişide talihin tacı,
Mecnun bile olsa seveni olmaz.
Bu derdin asla olmaz ilacı,
Nadide gül olsan deren bulunmaz.

Taşlaşmış gönülde arama aşkı,
Hislerden eser yok, enkaza benzer.
Kuzu ile kurdun olmaz ki aşkı,
Sürüden ayrılan tuzağa benzer.

İSA YILDIRAN