Sevdana gönül verdim

SEVDANA GÖNÜL VERDİM

baharıma kışa cevirdin
kadir kıymetimi bilmedin
sevdanla düştüm dile
yarın mı zindana cevirdin
mutluluğu çok gördün bize
gülen gözümü yaşla doldurdun
sen acan bir güldün
o gülümü soldurdun elinle
ben birtek SEVDANA GÖNÜL VERDİM

ellerimiz hiç ayrılmasın istedim
ben sustum sen hep üzerime geldin
sen hüzün gemilerini yükledin sırtına
banada sadece arkandan bakmak kaldı
şimdi ikimizde içinde bir yorgunluk var
ne yaparsam yapayım sensiz olmuyor
içimizde aşk kaderimizde yalnızlık var
geçmiyor günler sensiz inan bana
bu deli gönül SEVDANA GÖNÜL VERDİM

cekmişsin üstüne kara keveni
kendine mutlulugu haram etmişsin
nedir seni caresiz bırakan
bakıyorsun uzaklara
çok mu zor geri dönmek
pişman olurum diye korkma
bu kalp sana her zaman acık
sadece sen gel yeter
ben seni yine ilk günkü gibi severim
ben sana can demişim bu sevdaya baş koymusum gülümmmmmmm

21 46 27 03 2016
şiir:Mustafa Seven Kalp