Denize bakan pencereme
Adalar üzerinden doğarken güneş
Deniz dudaklarının rengindeydi
Aklımda sen, parkta kediler vardı
Ara sıra verdiğim birkaç lokma için
Nasılda minnettar kalırlar bana
Pamuk sürtünür, Kirli hep uzak durur
Mestan’sa atlar kucağıma...
Her sokağa çıkışımda
Doluşur onlarcası etrafıma
Hani nankördü kediler?
Bir parça ekmek için
Nasıl da teşekkür ediyorlar
Ya insanlar?
Hele sen.
Su gibi aziz,
Ekmek gibi mübarek
Benliğimi de katık yaparak
Sevgimi verdim sana
İçtenlikle...
Bir kez gülümsemedin bile
Sahi, sen bilirdin
Hangisi büyük?
Bir koca ömre sığmaz sevdamı?
Yoksa bir parça ekmek mi?
Kedilere yapılan haksızlık mı yoksa?
Yeşilköy / 19/11/02
Metin YaltıKayıt Tarihi : 21.11.2002 20:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ekmek gibi mübarek
Benliğimi de katık yaparak
Sevgimi verdim sana
Etkili bir sorgulamanın ürünü dizeler,ve bu dizelerin ürünü bir başka etkili sorgulama.
Final herzamanki gibi enfes,böyle anlamlı ve çarpıcı finallere alıştık bu kalemden..
Saygılar,sevgiler..
TÜM YORUMLAR (1)