Sevdan Öfken Kadardı Şiiri - Edip Çakı

öfkende sevdan kadardı
sevdan kızılcık şerbeti
öleceğimi bilsem
bilsem bir yağmur gibi
saçlarına yağacağımı
ıslaklığında soluyacağımı hayatı
varsın sevdan
baldıran zehiri olsun
içiririm içimdeki çocuğa
varsın ölsün,ölsünde büyümesin
boynuna dolarım bulutları
güneşi cebimde taşırım
üşümesin yüreğin
öfkende sevdan kadardı
patlayıp bir yanardağ gibi
bir gece ansızın sevişmelerin
koynumda ızdırabına erişirken
yılana sarıldım ben
besleyip tüm ölü kuşlarımı
biliyorum giderken sen zehirledin
oysa sevdan diyordum
okumayı yeni sökmüş bir çocuk gibi
başka birşey diyemiyordum
ağzım hiçbir küfre adamadı kendini
kalbim hiç dilenmedi başka sevdalara
ve doymamış açlıklara
sevdanda öfken kadardı
öfken sevdandı
öfken kazandı sen çekip gittin
su gibi ırmağına doğru
kirlenerek kirleterek
sevdan bana kaldı
boynumda asılı bir yadigar
yahut bir idam ilmiği
öylece kaldı
bari gölgeni bıraksaydın yanı başımda
bir tutam saçını
yahut gözlerinin bir tekini
beni bıraksaydın bari kendime
senin sevdan öfken kadardı
üzülüyorum
çünkü bu sevdayı öfken kazandı