gülüşün açan yaz gülleriydi gamzelerinde
lavanta çiçekleriyle gelirdi bahar saçlarına
sevgi ışıkları yanar,sönerdi firuze gözlerinde
sevdan düştü kalemime kızıl dudaklarından
.....
hüzünleri içerdim hıçkırıklarla sonbaharda
özlem bulutları küme, küme başım üzerinde
çaresizdi ellerim sensizliğin acı boşluğunda
sevda sözleri dökülüverdi kalemime dilimden
.....
kader beni senden ayırmasın üzerineydi dualarım
şarap sarhoşluğundan daha çarpıcıydı bakışların
can cana olmak varken aşkı ayrılığa mahkum ettik
sana yazdığım şiirleri yazmışken hatıra defterine
.....
geçmiş mazi,günler eskidi,antikacı dükkanı gibiyim
ben sende olmasamda,sen bende olacaksın yinede
sensiz şafağın sökmeğe nazlandığı sabahlar zindan
bu son şiirdir belki, suskun dilimin yazdırdığı kalemime...
Dinmez Er / 22 Mayıs 2009 / Çeşme /
Dinmez ErKayıt Tarihi : 23.5.2009 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bahar değmedi saçlarıma
gözlerimdeki sevgi ışığı söndü
sebebsiz
sadece sevdan düştü kalemime dudaklarımdan
sonbaharda hüzün içtik zehir yerine aynı kadehten
sarhoştuk hem aşktan hem özlemden
can cana olamadık biliyorum kaderden
hatıra defterimde bir çift siyah göz sakladım
yazdığın bunca şiirden suskun dilinden geriye kalan
hıçkıramadım sevdan düştü kalemimden...........n.a.
bu dizeler bu şiire :)
Öncelikle 'küçük bir ricadır..' Şiirin sayfa ve sıra no'sunu verseniz.. Boşuna sayfalarda gezinmesek diyorum, anlayacağınızı umuyorum...
Ayrılığa yazılmış sevda şiiri... Belki yıllar ötesinden, belkide 'dün kadar' yakın... Bu hissi veriyor şiirin içeriği, teması...
Ustaca betimlemeler ve canlı bir anlatım yansıyor şiire, tadında tuzunda... Kutlarım Dinmezer Bey... Tam puan+ant... Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (12)