Sevdan Bulut mudur? Şiiri - Metin Keleş

Şiirlerin içinden çıkıp geldim
Yangınların arasından geçtim
Sevdan bulut mudur?
Yüzün gökyüzüne benziyor
Yağmurun ıslatır mı gri düşlerimi
Düşler ki; düştükçe aşındılar
Göç vakti gözlerini bir kuş sandılar
Sonra çok ağrılı bir zaman diliminde
Seni aşkla, beni bir serçenin sesiyle andılar.

Karanlıkların içinden çıkıp geldim
Çıkmaz sokaklardan geçtim
Sevdan ışık mıdır?
Gözlerin sanki bir dünya
Suların büyütür mü çiçeklerimi
Çiçekler ki; hep sana benzerdiler
Bir sabah seni bana sevdirdiler
Sonra çok acıtmış bir zaman diliminde
Seni bir okyanusa, beni bir nehre çevirdiler…

Fırtınaların içinden çıkıp geldim
Uğultulu ormanlardan geçtim
Sevdan ateş midir?
Dudakların alevden kiraz
Ellerin ısıtır mı ellerimi
Ellerim ki; hep sana uzandılar
Her şiirde sana bir bahar adadılar
Sonra çok kırılmış bir zaman diliminde
Seni çok sevilmiş benide çok sevmiş saydılar…

Ünlemlerin içinden çıkıp geldim
Çığlıkların arasından geçtim
Sevdan yurt mudur?
Avuçların Pamukkale’ye benziyor
Semtlerin barındırır mı şiirlerimi
Şiirler ki; yazıldıkça eksildiler
Bir akşam sesimi sesine çivilediler
Sonra çok sancılı bir zaman diliminde
Sana bu aşkın künyesini
Bana geçmiş olsun dediler..