Sevdan Bensizlikte Hüküm Sürüyor

Kirpiklerim nöbette
Uykularım firar
Gözlerimin bile sönmüş çerağı
Bağrımda ise ağır bir suskunluk yar...

Kanadı kırık bir kuşun göğsünde atıyor kalp atışlarım
Çerçevesi kırılmış bir kış tablosunu resmediyor bakışlarım
Buz tutmuş harelerim
Kırağı tanelerine benziyor gözyaşlarım...
Kirpiklerime sarılmış bu yüzden
Düşmemek için dayanmakta düşlerim...
Çakılıp kalmış gözkapaklarımın en derinine hayalin
Açsam da kapatsam da nafile
Ne yöne baksam bir sen geçiyor önümden
Ağıtlar yakıyor o an çeşm_i giryanım

Aklım bensizlikte hüküm sürüyor
Sol yanımın sol cebinde üşüyor ellerim
Ve kilit vurulmuş sözlerime
Ebkem_ü lal dillerim
Kulaklarımda ise melankolik bir arya
Melodisi uğultusunda kaybolan
O uğultu içinde yalnızlığını dinliyor ebdanım...

Sabaha kaç var?
Erken çökmüş akşam gündüzlerime
Üzerime yıkılmış çarh_ı ahdarım
Ve yorganımın altında üşüyor gecem
Hüzün takılmış zifirisine
Canını acıtıyor geçmek bilmeyen zamanın

Gidişinin ertesidir şimdi gün
Mevsimlerden hazan
Bahara ise çeyrek var
Saatler durmuş yokluğunu gösteriyor
Ölesiye hain...

Dargınım
Yılgınım
Yorgunum
şimdi...
Kapattım tüm kepenklerimi
Masivadan çevirdim yüzümü
Geleceğin güne kadar...

20.11.2010