Sevdan Şiiri - Fikret Çarkçı

Uzanıp ebedi uykuya daldığımda.

İlk Ay ışığı kucaklayacak yokluğunda.

Sen baş ucumda, ilk şiir okuyan ol.

Gün düşmüş, umutların sabahı yoksa.

Yokluğun yeli sarmasın bedenini,

Yokluğunda da hiç unutmadım sesini.

Gözlerin… ahh o gözlerinden ayrı kalmak...

Şimdi ki halden çokta farklı değil ki.

Alnımın ortasına düşmüş dizilmiş bu kaderi.

Günlerden Pazar, pazartesi ne fark eder ki.

Sinen de ne figan, ne düş, ne de gülüş

Hepsi bir anda silinmiş ulaşılamaz gibi.

Burada artık Enrico’da çalmıyor.

Bir yanı siyah, üstünde debelen dur.

Bir yanı beyaz, sırat kadar dar

Bir tek seni sevdim, dünyalar kadar.

Ne orada, ne burada acımı dindirmiyor ki.

Araf’ta kaldım beklerken seni

Cennete köprü olsan üstüne basmam ki.

Yeter ki sen incinme, sevmesen de beni.

O koca gözlerine selam söyle, saçlarını da savur

Yeter ki mezarımda ilk şiir okuyan ol.

Ruhum cehennemde de şad olur…..!