Sevdamsa Uzak Uykularda Bana Tuzak

Artık vakti geldi geçiyor
Ömrüm sonbaharı kurumuş yaprak
Aklımda fikrimde sen sevdam
Bulutların arasında ben
Dökülüp,dökülmemek ahtır tenim
Gece ve günlerde yaralanmak
Soyunuyorum kimliğimden
Çıkıyorum istanbul sokaklarına
Bir evelki gün birde ondan öncesi
Takılıp düşüyor içime serseri
Adımlarımı koşturuyorum
Kaldırımlardan uzak yıldızlarda
Ay parçalanıyor kafamda kavak yeli
Bir ikide tek atmak
Giyiniyorum usulca utanarak
İçim sızlıyor tenim de tüylerim kabartarak
Ve bir kuş ölüyor
Hiç çırpınmak yok
Bir yüksek gerilim geçiyor içim acıtarak
Düş diyorum düş yok umursaamak
Ve bir şah mat süzülüyor
Sevdamı hazımlayamamak
Yokluğuyle ağlama düşüyor
Kirpiklerimi yakıp yıkarak
Tuzlu sular içiyor hasret usulca abanarak
Benler düşüyor yaprak yaprak
Bencillik deilmiki sevdalanmak
Bir can için bircanı hiçe saymak
Ben düşüyorum aynalardan saçlarım tarayarak
Sevdamsa uzak uykularda bana tuzak
Bir öpüşme ıslaklığında alın teri siliyor yüzümü tıraşsız bırakarak