Gurbetteyiz ama, düşmezsin dilden,
Sevgiyi biliriz anlarız halden.
Kıskanır ya bülbül dikeni gülden,
Tek gülümüz sensin, sevdamız sana.
Meclis kurulur türküler dinlenir,
Saz ile Söz ile adın söylenir.
Duyunca adını mekân şenlenir,
Şenliğimiz sensin, sevdamız sana
Uğruna yaparız bütün kavgayı,
Sevemeyiz sensiz dağı ovayı.
Bir nefes almayız sensiz havayı,
Nefesimiz sensin, sevdamız sana
Anmazsak adını neşemiz olmaz,
Var oldukça senle gülümüz solmaz.
Kol, kanadımızsın olmazsa olmaz,
Kanadımız sensin, sevdamız sana.
Toprağımız sensin, mayamız sensin,
Kulağımız sensin, gözümüz sensin.
Unutursak eğer ocaklar sönsün,
Ocağımız sensin, sevdamız sana.
Sevdamızdır işte, söyleten bizi,
Erciş’ten ayrılık gönülde sızı.
Selvi’yi anlatan Emrah’ın sazı
Tek sazımız sensin, sevdamız sana.
14.04.2010 İzmir
Erol ÇelikKayıt Tarihi : 15.4.2010 08:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!