Sevdamız adına dön ne olur...

Sen içimde büyüdün usul, usul,emin adımlarla...
Seni kimsenin bilmediği,görmediği yerde büyüttüm.
Her ellerini uzatmanda, bir çocuk gibi sevinç çığlıkları atarak koştum sana.
Yüreğim ellerimde,sevdam bakışlarımda,dudaklarına her dokunmamda yeniden doğdum.

Düşlerimde bile sevgimi sundum sana,gözlerimdeki hasret bir çığı gibi büyürken sevda gözlerine tutundum.
Ben seni kimsenin bilmediği zamanlarda sevdim,yağmur olup aktığında tenime, o yağmurlarda büyüdüm.

Ben seni gözlerine baktığımda, acıları gördüğümde sevdim,o içindeki fırtınalarla savaşırken,dökülen gözyaşlarında yaşadım,o acı gülümsemende, sorunların en diplerende çırpınırken sevdim.

Sana yandım, sana yazdım,seni çizdim,seni renk cümbüşünde içimden geldigince büyütüp, başucu kitabım yapıp,seni okuyup öyle yattım her gece.

Sen hep benimleydin, seni ben yüreğimin en güzel köşesinde uyuttum.
Ve sen uyurken nefes bile alamadım uyanırsın diye..

Öyle güzel uyuyordunki... o gül yüzünü saatlerce izleyebilmek icin, dokunmak istesemde ellerim titrerdi,dokunamazdim uyanırsın diye.

Sen benim bebeğimdin,sevdamdın, ben seni kimsenin bilmediği yerlerde büyüttüm.
Uzaktık,yakındık ama hep sevdik değilmi?

Nice yıllara,nice aşklara inat, en ince noktasında bile en derinden hissettik sevdayı.
Ben seni dünyanın her yerinde büyüttüm,sevdamı avuçlarına koyduğum an ben diye birşey yoktu.....

Kalemimden dökülen her kelime sanaydı biliyorsun,her sözümde sendin.
Büyüyordun içimde, akıyordu sevdam delicesine senden yana,her bakışım sanaydı özlemle.

Seninle yaşıyordum baharı,seninle açıyordu tüm çiçekler,seninle kokluyordum baharın enfes kokusunu,tenindi o koku,nefesindi,sevdandı biliyorsun...

Aşkların en ateşlisi sanaydı,en ulaşılmazı sevdanın, en kutsalı,gizli,gizli yanardı yüreğim.
Senin yokluğunda,hıçkırıklarım dinmezdi gün boyu...

Öylesine bir ateştiki yanan,her anında erirdim,her anında özlemin.
Sana dünyanın en kutsal aşkını,sana hasretin en büyüğünü büyüttüm yüreğimde.

Şimdi ağlıyorsa gözlerim,dinmiyorsa dayanılmaz acılarım söyle neden?

Neden bitti bu aşk....

İhanetinmi? Çaresizliğinmi bitiren........ söyle neden?

Duydumki acıların en derinlerini yaşıyormuşsun sende...

Sen o sen değilmişsin....gitmişsin uzaklara ve her şeye bir son vermişsin...neden?
Artık o sevda bakışlarında yokmuş gözlerinde...dudaklarında tebessümde yokmuş..

Ya ellerin? Onlara ne oldu?

Şimdi herşeye ramen, sonkez bizim limanımızda bekliyorum seni.

Yine ellerimde sevdam,gözlerimde iki damla yaş,içimdeki buruklukla.

Gözlerimde hüzün..düşlerimi takmıştım saçlarıma onlarıda beraberinde getirdim,Gelirsen avuçlarına koyabilmek icin.....

Son kez bekliyorum bahar gözlüm, her şeye ramen gel,ne olur gel.

Tüm acılara,tüm olumsuzluklara,tüm haksızlıklara ramen gel ve son kez tut ellerimden.

Sonkez bak gözlerime ve son kez öp dudaklarımdan bir daha bırakmamak adına......

Seni seviyorum,seni çok seviyorum, seni çoktanda çok seviyorum,sevdam adına,sevdan adına gel, yalvarıyorum...............