Sevdamız Şiiri - Ayhan Dağhan

Ağlarken de bakabilirim ben sana
Yüreğinin en uzak noktası da yeter bana

Bir telefon ehizesi kadar yakın olsan da
İnadına uzaklaşan telefon direkleri kadar uzak olsan da
Güneşin yanında bir yıldız kadar ışığın da yeter bana

Görmesem de yanabilirim ben sana
uzak bir diyardan alıp verdiğin nefeslerin de yeter bana

yanarım her bakışının uzaklığında
bir tutam bakışın da yeter bana

Esintilerle titrer durur ellerim
Rüzgara karışan bir nefesinde yeter bana

her gece ruyamda seni goruyorum
sesini duysamda yeter bana

tek başıma kalsam dağbaşı yalnızlıklarımla
benim olmasanda varlığını bilmek yeter bana

yuregimi verdim avuclarina
kabul et yeter bana

gelişin nisan'ı getirir zay olmuş ömrüme
soğuk soğuk esişin de yeter bana
ölüm bir nefes kadar yakınken
sen uzaklarda gülümse yeter bana -

Endişem ölüm değildir elbette
Sevdamı sana anlatamamamdır
seni sevdiğimi bilsen de yeter bana

Ey ismini bilmediğim hasretim
Hasretini hissettir, yeter bana

vardığın diyarları söylemesen de
rüzgara kapılan kokun yeter bana

Bir kez olsun bakmasan da yüzüme
Giderken derinden bir iç çekmen de yeter bana-

Gelişin ayın şavkı gibi vurur yüzüme
Işğını yollasan da yeter bana

ömür boyu görmesem seni
ölüm döşeğinde geleceğini duysam da yeter bana

aklımın var olmayan her köşesine sahip olmaklığınla
adımı bilsen de yeter bana