Sevdamın Yurdu Şiiri - Mehmet Aksu

Arzularım dolaştı sınırlarımızı
Bu günüde Samsun’ da yaşadım
Atamın bastığı toprağın kokusunu
Oradan soludum içime.

Kaldırdım başımı
Fatih’ in güneşinin doğduğunu gördüm İstanbul’dan
Ebedi nöbetinde eksilmeyen ışığıyla
Mehmetçiğe güç veriyordu
Salkım saçak Ankara’nın üzerinde

Ankara diri
Ankara capcanlı
Görebiliyordu güneşin doğuşunu Ağrı Dağından
Duyabiliyordu şehit yavrularının feryadını

Diyebiliyordu
Ezan susmayacak, bayrak inmeyecek
Efeler, dadaşlar, edeler can verdi
Çanakkale geçilmedi
Hilal öksüz bırakılmadı
Onun içindir ki
Doğan her bebek borçludur ecdadına

Çevirdim yüzümü Akdeniz’e
Gördüm ki
Hilale kurşun sıkanlara karşı
Sofrası çöplük olsa da
Kükrüyordu Anadolu’m

Biliyordu ki
Ölümün şereflisi bayrak için idi
Vatan namus için idi
Atamın nasihatını unutmadan
Sevginin hası paylaşımdır deyip
Uzattım kollarımı
Bayrağımızın dikildiği sarp kayalıklara kadar
Gözlerimde rendeledim bir elmayı ülkemin üzerinde

Sol avuçlarımda doğuyu
Sağ avuçlarımda batıyı okşadım
Dinledim
Dicle ağladı. Fırat kükredi
Arzuluyordu ikisi de bir beden olmayı
Kuşadası’na, Pamukkale’ye küsmüş her ikiside

Aktı aktı Suriye sınırında yutkundu
Ta derinliğine gönderdiği öfkesini
Basra Körfezi’ne döktü

Suyunu içipte Fırat’ın
Türküsünü unutmak olur mu
Yavrusunu sulara kaptıran bir ana beddua etse de
Göçler yola dizilse de
Baykuş ötse de yurdunda
O bizim kuşumuz
Konmasa da bülbül kendi dalına
O bizim kendi gülümüz
Dicle kıyılarında kuzu otlatıpta
Oraları özlememek olur mu

Şaşılsada görüldü ki
İnanç sınır tanımadı
Dağları yardı sevdanın gücü
Fırat’ ın düğünü var, Dicle şahit
Harran gelinliğini giymiş
Ülkem halaya tutulmuş
Dallı Basma çalınıyor
Davula çift tokmak vurulsun.

Dağları yardı sevdanın gücü
Fırat Harran’ı aldı koynuna
Urfa’ da gebe bıraktı toprağı
Dokuz gardaş bir anadan babadan
Yüreğimiz aynı sevda ile yoğruldu
Ayrı illerde olsak ta girmesin aramıza
Adaletsizlik büker belimizi

Ekelenen biber özüme kar etmedi
Ölüm hepimize aynı gözle bakıyor
Havanda dökülen sözlere dur demek var iken
Beşik sallamak olur mu
Ellerin yurtları bize yurt
Adaleti bize kılınç olur mu
Anası ana yari yar olur mu
Düşman Sütçü İmam’ ı hiç unutur mu?

Mehmet Aksu (Sevdamın Yurdu - Dolunay Yay.K.Maraş/ 1999)