Yorgun ve masum gecelerin
koynun da sabahladım
ve adına sevdamın
sevda açan çiçeği dedim
aylar var ki
gülmeyi gülümsemeyi
unutmuştu yüreğim
öylesineydi yaşamışlığım
suyu çekilmiş nehir gibi
baharı bekliyordum
çağlayıp akmak için
sarılırdım yorgun gecelerin
kollarına
fırtınalar eserdi
savrulurdum yönsüzlüğümle
yağmuru gözlerimden
dökerdim bulutlara
haykırırdım yalnızlığımın
ulaşılmazlığına
yıldırımlar düşerdi
gecenin yorgun kollarına
ve ben düşerdim
yankılanırdı sesim
uçurumun bitimsiz
derinliğin de
işte o zaman
sevdalanırdım yeniden
ve sevdamın adına
sevdamın çiçekleri
derdim
biliyormusun birtanem.
16.11.2008/OLTU
Kayıt Tarihi : 16.11.2008 16:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!