Sevdamın Şehidiyim Şiiri - Zennehar Yılmaz

Gözlerim buz tutmuş ağlayamaz Yüreğim yas tutmuş dağlanamaz Bir sevda pınarıyım taşmışım daha taşamam Bir yüreğe verilir mi böyle bir ceza Dünyada cehennemi layık görülür böylesi sevene Ağlayarak yaslandığım duvarlar Haykırışlarda isyanlarda dayanılmaz acılarda Bir sevenin ölüm hıçkırıkları duyulmaz mı? Duyulmaz mı yüreğindeki çırpınışları Sözler kesildi dilimden lal oldum Bir zalim eline düştüm kül oldum Aşkımın şehitler mezarlığında Kazılmış mezarım bense habersizim Aşkın şehitler mezarlığında küllerim Ne rüzgârlara ne yaprağa Nede delice çağlayanlara Veremez miydin küllerimi senin olmadığın bir diyara Ben sevdamın şehidiyim buz tutan gözlerim senin eserin Yas tutmuş yüreğimin tek katili duy sesimi Sen benim aşkıma sıkılan kurşun kadar bile Değerli değilsin sevdam gibi benimle Sonsuzluğa ulaşacak sıkılan her bir kurşun Ebediyette bir borç olarak senden aldıklarımı Bana layık gördüklerini sana geri vermek şartıyla Kapadım gözlerim