Sevdamın adı kara Şiiri - Gürsel Pal

Sevdamın adı kara,
Benimle girecek mezera,
İsyan edecek her zaman içim,
Düzene yalana,
Sevdamın adı kara sevda.
Ben Melankoli;
Sevdim bir imkansızı,
Yoluma yaren oldu kuşlarla
Ağaçlar.
Sevdim çok sevdim herkesi, her şeyi
Ama sevdamı daha çok sevdim
Saldım kendimi karanlıklara.
Sevdamın adı kara,
Melankoli;
İncindi hislerim bazı anlarda
İsyan etmedim ama asla aşkıma,
Ben yüreğimde ne dağları deldim,
Ben yüreğimde Dünyanın bütün lavlarını erittim.
Sevdamın adı kara,
Şimdi gitmek zamanıdır uzaklara.
Koştum delicesine tabiat anamla,
Kuşlarımla uçtum,
Ağaç oldum yaprak döktüm ilkbaharda,
Gül oldum bülbüle aşık oldum.
Aşık oldum imkansızlıklara,
Sevdamın adı kara,
Ben melankoli
Artık gitme zamanıdır
Gidiyorum ardıma bile bakmadan
Çok uzaklara.