Sevdamı ettim kendime pusula,
Muhtaç etmesin yüce Allah kulu kula.
Dik dikebildiğin kadar sevgi fidanlarını,
Özlem duydukça sevgiyle onları sula!
Sevdamı ettim kendime ışık,
Yar beğensin diye beni giyindim çok şık.
Sevda yoluna baş koydum koyalı,
Oldum parmakla gösterilen bir aşık.
Sevdamı ettim kendime sığınak,
Rahmet yağmurları yağıyor sağnak
Varımı yoğumu sebil etsem bile,
Seven yüreğime sevdiğim olur dayanak.
Sevdamı ettim kendime en değerli silah,
Sevdiğine hain olan olmaz asla iflah
Seven sevda yolunda iyi bir yolcu olmazsa,
Sevda menziline ulaştırmaz yüce Allah.
Sevdamı ettim kendime yalancı cennet,
Sevdalanınca insan ister istemez çeker mihnet.
Dağların doruğuna dikilmezse sevda sancağı,
Seven sevdiğine yapmış olur en büyük ihanet.
Sevdamı ettim kendime hararet dindiren serap,
Seven sevdiğine olmalı her daim türap.
Sevilen temaşa ettirmezse kendini sevene,
Buz misali erir seven yüreği ise olur harap.
24/12/2007
İbrahim Halil DemirKayıt Tarihi : 27.12.2007 10:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevda,Yaradan'dan rahmettir kuluna
Cefası da lezzet katar hamuruna
Tadlandıkça çöller vız gelir Mecnun'a
Vuslat yok'sa çıkar aşkın doruğuna
Sevgi damlatan mis kokulu kaleminizi gönülden kutluyor,saygılar sunuyorum.Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (1)