Sevdama Yakarış Şiiri - Afet Kırat

Ayın gümüş saçına sevdam takılıp gitti
Karıştırsam düşleri neresinde bulurum
Dilimdeki sözcükler neden tükendi bitti
Pırlantalı denizde arasam kaybolurum.

Islık çalsa geceye kara buluttan yağmur
Dilimin en dibinde ağlasa küçük kuşlar
Duygularım sırtımda kambur üstünde kambur
Düşlerimin önüne dikilir tüm yokuşlar.

Özlem yumaklarını ellerimle sararım
Çözülse getirir mi sevdiğimi çileler
Her engeli aşarak getirmektir kararım
Yetmiyor mu acaba çektiğim tüm çileler.

İsmini sayıklarım terennümler ekerek
Konuşurum durmadan hüzün lehçelerinde
Destursuz hayalleri üzerime çekerek
Belki de buluşuruz ilham bahçelerinde.

Pespembe rüyalardan duvak yapsam başına
Meltemden ninni alıp ona biraz dinletsem
Sözcükleri saklasam tutup sabır taşına
Yazsam durmadan yazsam âlemleri inletsem...

Sırça çiçek toplasam ak düşler baharında
Yıldızların okunu sıralasam heybeme
Yüreğimi ısıtsam volkanın buharında
Yeni harfler eklesem yetmeyen alfabeme.

Dündeki acıları etsem mi başıma taç
Döner misin sevdiğim uzak kaldığın yerden
Düş kıran hezeyanlar geleceğe tek ilaç
Neredesin diyerek soruyorum seherden.

Biz ki aşk denizinin yer inleten sesiydik
Şimdi çarmıha gerdim karanlık sokakları
Biz ki yaşam aşkının bitmeyen nefesiydik
Haydi gel ışıtalım bir anlık sokakları.