Sevdama gölge düştü hem de çiçeği ile bi ...

Bir gün bana aşık olduğunu itiraf etti, ben hayretler içinde kalırken,
benim de ona aşık olmuş olduğumu fark etmem uzun sürmedi...

Aslında onunla o kadar güzel şeyler yaşamıştık ki,bunları bir kaç satırla özetlemek basit kalır.
İlişkinin bile anlamı yoktu bizim için,
çıkmaz bir yola girdiğimizi bile bile birbirimizi deliler gibi seviyorduk...

Ben onu çok sevdim,onun da beni çok sevdiğini sanıyordum,masal gibi bir aşk yaşamıştık..
Herkesin kıskandığı özel bir aşktı bizimki,ama ne olduysa, birden bire bitti...

Başlattığı gibi yine her şeyi bitiren o olmuştu.Sudan bahaneler uydurup kaçmaya başlamıştı...
Bitti dememişti ama son gördüğüm de gözlerinden anlamıştım bittiğini,
hatta söylemiştim ona, gözlerin eskisi gibi bakmıyor diye...

Köşe bucak ıssız tenhalarda yeşerttiğim sevdama,gölgesini düşürmüştü ihanet...
Hem de ne gölge çiçeğiyle birlikte...

Gölgenin çiçeği olurmu diyeceksiniz...
Oluyor ama bunu size anlatamam, ona da anlatmadım, o hala beni hiç bir şeyden habersiz sanıyor..
Aşkımızla bütünleşip sevdaya bularken birbirimizi aynı mısralara takılırken gözlerimiz,
ihanetinle yas tutturup hüzünler taktırmıştı geceler boyu saçlarıma...

Oysaki ben sevdamın kanını içerken, kadeh, kadeh şarap diye, sessiz ve sakin onu takipteydim,
aylardır benden selamını esirgeyen o, ona her gün içinde adı geçen şiirler yazıyor,
ve arşın arşın uzayan onun gölgesinde yatıyordu...
Geceleri mehtaba bakıp yıldızları şahit tuttuğunu yazıp duruyordu aşkına..

Bugün ağlıyorum...Yalnız bu gün değil, aylardır ağlıyorum onun için...
Gözlerimden yaş aktıkça sızıp kalıyor,sızdıkça dağılıyor, yok oluyordum hayatından...

Anladımki her şey yalanmış,tek gerçek benim gözüm kapalı ona güvenip sevmemmiş..
İnsanları ölümsüz kılan arkasında bıraktığı eserlermiş,
eminimki şimdi o da ardında bıraktığı eserinle gurur duyuyordur..

İşte o günden beri ben dağıldım, her şeyimi dağıttım...
Tüm küfürleri savurdum bu bozuk düzenli sevdama...

24 Ağustos 2007 Saat 05 35