Telefonu bekledim, bekledim de çalmadı,
Demek ki nezdinizde bir değerim kalmadı.
Bu kadar çabuk, kolay unutulmak ne hazin,
Aşka âşıka karşı saygınız bu mu sizin?
Eyhat yine ettiğim hüsnü zan kurbanıyım,
Karşılıksız bir aşkın sefil öbür yanıyım.
Bu gaflete nereden,nasıl düştüm Allahım,
Bu çıkmaz yola salan, bilsem hangi günahım.
Beni bu badireden sen kurtarırsın ancak,
Sensin settarül zünup, sensin âdil-i mutlak.
Gönlümün kapısını kapa bu boş sevdâya,
Kalmasın bir zerre yer kâlbimde mâsivâya.
Günah bataklığında boğulmuşum bunca yıl,
Ey Hâlık-ı küllü şey, bu kuluna rahmet kıl.
Çektiğim bu ızdırab Sana mâlum ey Rahman,
Davetine her zaman hazır bu emânet can.
Yeter oylandığım bu dünya harmanında,
Bir nebzecik değerim varsa eğer yanında.
Daha fazla günaha batmadan al canımı,
Bitiriver gönlümü yakan bu hicrânımı.
10_6-2006
İbrahim SağırKayıt Tarihi : 1.2.2007 01:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!