SEVDAM ÜŞÜMEZ benim; alsa da yara
Yeter ki hiç gelmesin sevdam nazara
Sevdiğinin kalbinde aşkı mezara
Yatırmadıkça kalbim; sevdam üşümez
Günü birlik arzular değmez dişine
Kabus olsa yalnızlık, girse düşüne
İhanet hançerini canan, döşüne
Batırmadıkça kalbim; sevdam üşümez
Zaman doyurmasa da gençlik çağına
Hüzünler dolu gibi vursa bağına
İsyan edip, kendini bir buzdağına
Çevirmedikçe kalbim; sevdam üşümez
Bitmez çile çekse de kara bahtından
Sabır deryası dolup taşsa ahtından
Gönlündeki o sultan, bıkıp tahtından
Devirmedikçe kalbim; sevdam üşümez
Yarım geldi dünyaya, arar eşini
Sevdiğinin, sevginin izler peşini
Bir vefasız yüzünden aşk ateşini
Yitirmedikçe kalbim; sevdam üşümez
Bu can doldurmadıkça ömrü bendini
Gelip göstermedikçe ecel fendini
Hasretten için için yiyip kendini
Bitirmedikçe kalbim; sevdam üşümez
Yıkılmadıkça rabbin verdiği mabet
O attıkça tükenmez aşkı ibadet
Son nefesi aşk ile verip, şahadet
Getirmedikçe kalbim; SEVDAM ÜŞÜMEZ
Kayıt Tarihi : 9.7.2008 01:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!