Sevdam Sana Emanet Şiiri - Fatma Naz

Ceplerime doldurdum yıldızları bu gece
Gözlerinden kayıpta düşmesinden korkarak
Gölge sarmış ruhunu başın dağlardan yüce
Yürekten sevdim seni artık bensiz devam et
Giderken bu şehirden sevdam sana emanet

Sevdalı yüreğimi nara yakar giderim
Bir damla gözyaşıyla sessiz akar giderim
Can çekişen ruhuma kurşun sıkar giderim
İnanmadın sevgime gidiyorum nihayet
Giderken bu şehirden sevdam sana emanet

Beni düşürdüğün yer gözlerinde kör kuyu
zehir olsa içerdim içmem elinden suyu
Çıkmam artık karşına var vicdanınla uyu
Bana layık görmedin başkasına ikram et
Giderken bu şehirden sevdam sana emanet

Hayranlıkla seyrettim şahsiyetli yapını
Sevgine talip oldum kapadın sen kapını
asla anlıyamazsın efkarımın çapını
Hiç bir leke sürmeden etmeden hiç ihanet
Giderken bu şehirden sevdam sana emanet

Buralarda durmaya dayanamam kor bana
Volkan kaynar içimde söndürmezsem ar bana
Eğer yalansa sözüm hesabını sor bana
İstemeden üzdüysem gel hakkını helal et
Giderken bu şehirden sevdam sana emanet