Seni imkânsızlıkların tam ortasında sevdim.
Ne başı oldu bu aşkın.
Ne de sonuna yürüye bildik.
Araf’ında kaldık hayatın.
Kırmızı güllerin dikeni kanatırken ellerimizi, beyaz güllere uzanamadan da ayrıldık.
Kor oldu yüreğimiz.
Ucu bucağı olmayan bir hayata tutunduk.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta