Sevdam Karaya Vurdu

Sustu bak bülbüller, açmadı güller,
Gönlümün bahçesi, bir çöle döndü.
Sevda türküsünü şimdi kim söyler,
İçimde umutlar, büsbütün söndü.

Denizde balıktı, gönlüm her zaman,
Engin sevdalarda, yüzer dururdu.
Mutluluğu henüz, yakalamadan,
Nazar oldu sevdam, karaya vurdu.

Şimdi can çekişir, suskun sahilde,
Çareler aramaz, çare bulamaz.
Çırpınır durur da, kendi kendine,
Kimseler derdine, çare olamaz.

Bir yabancı gibi, tanıdık yüzler,
Sanki hiç görmedim, bilemiyorum.
Beni benden aldı, o güzel gözler,
Kaybettim kendimi, bulamıyorum.