Usumun kemik tozlarını,
Karınca dehlizlerine serptim
Taşı bastırdım gövdeme ezilsin diye
Bir çınarın en ulusuna astım sevilerimi.
Alacakaranlıkta, yalçın dağlarca
Şaşkın zamanların uzak yamaçlarında
Göğün en mavi huzmesini düşünüp
Deniz çiçekleri ektim okyanuslara.
Bölük pörçük duygularla,
İstedim ki; tut ellerimden
Ezilirken taş altında acılar,
Al verdiğin tüm sancıları benden.
Avuçlarımdan bu kara büyüyü,
Yüreğimden hayalini sök istedim
İstedikçe rüzgarın tokat oldu yüzümde
Işığının gündüzleri de yetmez oldu bana.
“Merhaba Hüzün”ü çalıyor,
Şimdi hayat, sevda dolu sesinde
Yaprak nasıl titriyorsa baharda “aşk” diye
Sevdam çoğalıyor, alnımdaki çizgilerle.
Kayıt Tarihi : 15.6.2005 16:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selahattin Yetgin](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/15/sevdam-cogaliyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!