Yalnız kalıpta.döndüğümde mazime
İçim kan ağladı yine
Sen adını verdiğim GÜLLERİM ağladı
Kavuşamayan sevdalılar ağladı
Güneş çekildi aradan,bulutlar ağladı
Yokluğunda kaybolan tadım ağladı
Yüreğime işlediğim adın ağladı
Bende ki arzular ağladı
İçimde ki sen ağladın
Kanadı SEVDAM,ölümsüz AŞKIM ağladı
Derinden etkilediğin sözlerim ağladı
Sana bakan gözlerim ağladı
Duygularım ağladı
Sondur deyip elime aldığım kalemim ağladı
Gece ile gündüz birleşip yokluğuna haykırdı
Yitirdim yüreğimin sahibini,
Kayboldu hayat pınarım gitti sonunda.
Ruhum ağıt yaktı,düşüncelerim ağladı
Bir anda durdu zaman,sensizlik ağladı,
Kalbimin kabaran toprağında,
Hüzün çiçekleri açacak
Ve her birinin adı yine sen olacaksın
Sessizce,içten içe yine SEVDAM ağlayacak
Kayıt Tarihi : 3.8.2010 12:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kader Oyuncusu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/03/sevdam-agladi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)