Sevdam Şiiri - Levent Kapısız

Sensizliği yastıklara sor
En iyi onlar bilir derdimi
Tutamayıp ağladığımda kendimi
Ben gözyaşımı onlara ortak ettim
Sensiz hem öksüz kaldım hem yetim
Eğer sensizlikse bu aşkta diyetim
Ölmeyi yeğlerim budur niyetim
Eğer zamansız sevdalar yaşıyorsam
Mekan bilmiyorsa gönül doymuyorsa
Bil ki sevgiyedir açlığım
Ben sana aşık değil tutsağım
Hürriyetse insan oğlunun
En büyük serveti
Ben ummanlar da forsayım
Taşırım nerde olsa senle gurbeti
Kaptanı sen olan gemide
Rotayı sen belirle
Neresi olsa razıyım
Yeter ki beni de götür
Senli maviliklere
Martılardan da kıskanırım yalnız
Göstermem seni kimselere
Senden değil
Martılardan korkarım
Nazara gelirsin diye
Sensizlik hudutlarına
Yaklaştığım her an sorgulanmakta
Beyaz bir güvercin olup
Sınırları aşmaktayım
Sana bir insan oğlunun baktığı
En masum gözle bakmaktayım
Hırsım gamlanmam sana değil
Ben kaderime isyanlardayım
Zaman beni sana getiren
Beni senden eden zaman
Sana kavuşturacak olan da zaman
Ama ne zaman?
Azrail geldiği zaman
Umutsuzluğumun umudu
Yarınlarımın dünüsün
Issız gölgelerde açan
Bir yaban gülüsün
Bırak dokunmada
Bari sevdam
Kimsesizler gibi
Gizli gizli büyüsün