Geçtikçe Yıllar Şiiri - Midayet Kara

Yaşattılar yıllarca, bana hazanı
Biliyorlardı, sana olan sevdamı
Böyle ayrılık, delirtiyor adamı
Yok oldu umutlarım, geçtikçe yıllar

Hayatımda tek sendin, sevip saydığım
Aşkına değer verip, saygı duyduğum
Aşkına sevdana, bir ömür verdiğim
Yok oldu umutlarım, geçtikçe yıllar

Çaresiz bu başımı, vursam taşlara
İsyan ederim, gözündeki yaşlara
Baharımı döndürdün, kara kaşlara
Yok oldu umutlarım, geçtikçe yıllar

Diline düşsün, sevgi denen kelime
Hüzünlü bir şarkısın, vurdu dilime
Sen gidince, o resmin kaldı elime
Yok oldu umutlarım, geçtikçe yıllar

Daha iyiydi bugünden, geçen dünler
Geriye gelmiyor ki, o mutlu günler
Bizim bu halimize, güldü hep eller
Yok oldu umutlarım, geçtikçe yıllar

Ne kadar kaçsam, felek beni bulacak
Perişan bu halim, bilmem ne olacak
Sana bakamıyorum, kalbim duracak
Yok oldu umutlarım, geçtikçe yıllar

Yaş altmış oldu, yine yüzüm gülmedi
Yürekten sevdim onu, kıymet bilmedi
Deli divaneyim, beni hiç görmedi
Yok oldu umutlarım, geçtikçe yıllar

Yaşlılık geldi çattı, benim başıma
Her geçen günüm, katılıyor yaşıma
Protez takılmış, altmışında dişime
Yok oldu umutlarım, geçtikçe yıllar

Ağlar durursun, aşk kapıyı çalınca
Kaçamasın ondan, o kalpte olunca
Başımıza olmadık, dertler gelince
Yok oldu umutlarım, geçtikçe yıllar
(0677) Ekim 2004