Sevdam Şiiri - Sen Ayda 2

Hani minik papatyam diyordun ya

Saçlarımı okşarken

Çiçekler bile kıskanırdı

Güller boynunu bükerdi sevdam.

Ya şimdi ne oldu söyle birtanem?

Ruhumuz aynı olup, ayrı bedende yaşıyor,

Rüzgarlar artık kokmuyor nilüfer çiçekleri gibi,

Üzüm karası gözlerimin dehlizlerinde kaybolacaktın hani;

Denizin mavisi kaybolmuş bulanık akan duyguların yüzünden

Martılar kumlarda oynaşmıyor sevgililere inat,

Sevda çeşmesi vardı hatırladın mı?

Avuçlarınla su içirip yüzüme sürerdin ellerini

Tılsım sayardın ayrılık olmazmış diyordun böbürlenerek,

Ya o gözgözü görmeyen karanlık gecelerde

En parlak yıldızı almak istiyordun gökyüzünden

Saçlarıma taç yapacaktın güya;

Oysa papatya kokuyordu saçlarım okşadığında

Artık her gece başka bedende dolaşırken ruhun,

Hükmediyor sanki ruhuma

Ama uzağımdasın memleketim gibi;

Uzatma ellerini tutamazsın saçlarımı eskiden okşadığın gibi

Yağmayan yağmurlar toprağı nasıl çatlatıyorsa,

Sen de yüreğimi ikiye böldün kurumuş nehir gibi

Bir tarafında soldurduğun papatyalar

Bir tarafında boynunu bükmüş öksüz sardalyalar

Kuşlar susmuş yağmur susmuş,

Gökyüzü sevgi yerine nefret kusmuş,

Rüzgarlar esmiyor sanki kayalıkların arkasına pusmuş,

Ne oldu bize sevdam ne oldu sevgimize?