Sevdam Şiiri - Mehmet Özcan

Amacım üç beş kafiyeli söz yazmak mı,
Yoksa sevdaya tercüman olmanın,
Acemi çırpınışları mı,
Buruk sevinçler içindeki,
Coşkun duygularda.

Dağlar ufak, dünya küçük geliyor,
Kabına sığmayan deli ruhuma,
Yıldızları avucum da topladım,
Deryaları bir yudumda içtim,
Tarifsiz bir tutkunun peşinde,
Sürüklenip kendimden geçtim,

Ufuklar uzak değil artık
Bir adımlık yol gibi,
Ruhumdaki dinmeyen sancılar,
Dertlerimin ilacı oldu sanki.
Kalemim benim değil,
Kendi bildiğini yazıyor sayfalara,
Dizginlenmez bir özgürlükte,
Ben yalnızca seyrediyorum,
Merakla, dalgınlıkla ve şaşkın.

Pencerelerim var sevdaya açılan,
Sonsuz sevdaya,
Hayranlıkla seyrederim, doyasıya,
Sevdam olmadığı zamanda,
Sevdaya sevdalananların,
Anlatılmaz çilesini çekerek,
Meydan okuyorum sevdasızlara