Sevdam Şiiri - Kazım Bektaş

Sen gönlümdeki Sultan
Sen geceleyin karanlığından bana
yol gösteren dolunayım sın
Sen hasta yatağındaki güneşin ısısısın
Sen varya sen benim panzerim
Damarlarımdan akışsan serumumsun
Biz ay ışığının yıldızların tutkunları
Biz muharrem gözleyen oruçları
Evimizin neşe kaynağı bereket hakanı Sen;
Gam rüzgârlarından gelen esintimiz sın
Sen imrenme bizi ayıplanma
Yağmurlarla gelen bereket zenginliğimsin
Sana ulaşmak çok zor Everse dağının zirvesindeki
panzersin sana ulaşan kurtulur cefa dan çileden

Sen Sabahleyin Yusufçuk kuşu gibi müzikle
gaflet uykusunda uyandıransın
O günümüzü neşe huzur veren sın
Kumrular ve bülbüller Seni bestelemekte Oysa.
Çığlıklarımızı bestelere karıştığı ve
Düşkünlere, fakirleri seversin
İtivermezsin Elinin Tersiyle kimseyi

Sen gitmiştin!
Everes dağının zirvesine
Sana ulaşamıyorum dizlerim tutmuyor
Romatizmalarımdan
Hasretinden aklımı yetirdim
Gönüller gölgelere düştü
Sen yoksun sen gittin….?