22 /08 /1978
Gelir şimdi eli kulağında hevesim kursağımda aşkım
Sevmelerinin ne başlangıcı var nede sonu ne saati
İnsan sevdiği kadar bunalımlara dalıp gidiyor bazen
Seni sevmek kimden öç almak olurdu bilemiyorum
Seni sevmekle öç alıyorum kendimden bu sevda ise
Bir gün akan sular durdu derlerse hemen inanırım ben
Ama sen seviyorum desen ölesiye gülerim bu imkânsız
Ya sevmek kin ve nefret duygusuna ne kadar yakınsa
Sen sevmelere o kadar uzak bir o kadar da yabancısın
Yanlış değilmişiz yanılmışız bu yüzdendir çektiklerimiz
Neden bütün bu yaşananlara bunca çileye katlanıyorum
Bazen senden başka şeyler düşünmek istiyorum içten içe
Aşktan sevgiden ve senin yaşadığın dünyadan uzaklarda
Zannedersem senin yaşadığın dünyada aşk keder olmalı
Sevmek, sevilmek ise bestelenmiş ağıtlar, acılar seremonisi
Kayıt Tarihi : 20.9.2007 17:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!