Sevdaloji Şiiri - Orbay Eken

Uzun yağmurlar getirdi seni bana
Uzun uzun düşledim seni
Hiç aklımda yokken çıkageldin
İkircikliydi yüreğim
Kendini bilmezdi
Neden sonra başladı arayışlar
Fırtınalara direndik
Sığınacak kimsemiz yoktu
Birbirimizden başka
Sokaklar caddeler kapalıydı
Belki bu aşka fakat
Biz yinede tüm yasakları deldik..
Direndik zamana..
Üniversite yıllarıydı bulduğumuzda birbirimizi
Yine o günlerdi tanımaya başladığımızda kendimizi
Yalnızlığın kapılarını arşınlarken
Artık senin kapındaydım
Çünkü artık terketmiştim benliğimi
Biz ise hiç ayrılmadık ayrılsakda kopamadık
Aşkta ayrılık yoktur derdim hep hatırlar mısın
İnanmıştık bir kere yapamadık
Yürüdük hep aynı yere aynı yöne
Nedense hiç dönmedik başladığımız yere
Hiç yetmedi zaman seni unutmaya seni terketmeye
Tanımaktı seni tanıdım
Yaşamaktı seni yaşadım
Susadım belkide sana aşka susadım
Bilmiyorum neden doyumsuzum sana karşı
Belkide sana kaynadım sana aktım
Fakat alışkanlık değil bu
Buna inan sevgili sana alışamadım..
Sonra hem söz verdik bir kere
İyi günde kötü günde..
Ben yine sana hazırım dil dökmeye
Hatırlar mısın saatlerce konuşurduk
Ben saatlerce sana hazırlanırdım..
Geceler bir muamma olurken başucumda
Ben gün doğunca sana koşardım
İnanman için bana kendimi paralardım
En sonunda dayanamaz isyan eder
Sana sarılıncada ağlardım..
Diyorsun ki şimdi
Değiştin sen
Eskide kaldın
Oysa ben her şeyimi yarına sakladım
Senin için unuttum tüm geçmişi
Sana yordum tüm geleceği
Belki her şeyi unuttum ama geçmişe dair
Sana olan sevdamı unutmadım
Unutamadım
Kanımda sonsuzluksun biliyorum
Taşıdığım
Yaşayacağım seni kuşaklar boyunca
Ailemsin kanımsın şimdi
Taşıyacak bu aşkı çocuklarımızda
Adem nasıl taşıdıysa Hava'nın aşkını
Bende seni yaşayacağım
Bende seni taşıyacağım sonsuzluğa!