Sevdalım Şiiri - İsmail İlmaz

Değirmendere’nin taşlı yolunda
Eser deli rüzgâr, hasret kolunda
Tüketti sıfırı bak en sonunda
Gidiyor yiğidim,sevdalım benim

Yoksulluk yüreğinde nakış nakış
Derin yaralar acıyan her bakış
Yüklendikçe yükleniyor kara kış
Eriyor yiğidim, sevdalım benim

Aklından çıkmıyor bıldırki kaza
Muhtaçlık veriyor ruhuna eza
Gitmiyor ayaklar, çekiyor kaza
Ölüyor yiğidim, sevdalım benim